In den beginne ;-)
Door: BRO
Blijf op de hoogte en volg SJL
17 April 2016 | Spanje, Madrid
Het duurde even, maar dan heb je ook wat. Eindeloos in de vertrekhal zitten... Wegens technische problemen vertrekt ons vliegtuig wel bijna twee uur later dan gepland uit Schiphol. Toen het vliegtuig opgestegen was, vielen de meesten (docenten en leerlingen) al gauw in een collectieve slaap, waaruit ze pas de laatste drie kwartier ontwaakten.
Maar om drie uur was het zover: we landden op het vliegveld van Madrid! Eigenlijk liep vanaf toen alles gesmeerd. De bus was snel gevonden, iedereen zat goed en wel, en voordat we het wisten, waren we in het centrum.
Een klein bewonderend groepje Nederlandse leerlingen trok vol enthousiasme langs een aantal van de Madrileense wondergebouwen, nadat ze vanuit de bus al een aantal andere bezienswaardigheden hadden gezien (waaronder het stadion Santiago Bernabeu). Te voet zagen ze o.a. het koninklijk paleis, de parlementsgebouwen, de Plaza Mayor en zelfs het Prado, op het laatst was er zelfs nog een korte pauze.
En toen: de reis naar Salamanca. een reis van ruim twee uur per bus. Het spannendste moment van de dag brak aan. Daar stonden ze dan: de gastouders, op een pleintje van de Salmantijnse binnenstad. Een trillende spanning hing in de bus. En uiteindelijk kreeg iedereen zijn nieuwe papa en mama (voor een week...) toebedeeld. Een enkeling wilde wel heel graag ruilen om die heerlijke teddybeeropa als gastouder in de wacht te slepen - maar Sharon en Coco hadden dat geluk! Langzaam maar zeker raakte het pleintje leeg totdat ieder zich in de armen van zijn of haar Spaanse ouders had gestort, na het geven van twee (meestal per ongeluk drie) ferme begroetingskussen.
Morgenvroeg komen de verhalen.....
Maar om drie uur was het zover: we landden op het vliegveld van Madrid! Eigenlijk liep vanaf toen alles gesmeerd. De bus was snel gevonden, iedereen zat goed en wel, en voordat we het wisten, waren we in het centrum.
Een klein bewonderend groepje Nederlandse leerlingen trok vol enthousiasme langs een aantal van de Madrileense wondergebouwen, nadat ze vanuit de bus al een aantal andere bezienswaardigheden hadden gezien (waaronder het stadion Santiago Bernabeu). Te voet zagen ze o.a. het koninklijk paleis, de parlementsgebouwen, de Plaza Mayor en zelfs het Prado, op het laatst was er zelfs nog een korte pauze.
En toen: de reis naar Salamanca. een reis van ruim twee uur per bus. Het spannendste moment van de dag brak aan. Daar stonden ze dan: de gastouders, op een pleintje van de Salmantijnse binnenstad. Een trillende spanning hing in de bus. En uiteindelijk kreeg iedereen zijn nieuwe papa en mama (voor een week...) toebedeeld. Een enkeling wilde wel heel graag ruilen om die heerlijke teddybeeropa als gastouder in de wacht te slepen - maar Sharon en Coco hadden dat geluk! Langzaam maar zeker raakte het pleintje leeg totdat ieder zich in de armen van zijn of haar Spaanse ouders had gestort, na het geven van twee (meestal per ongeluk drie) ferme begroetingskussen.
Morgenvroeg komen de verhalen.....
-
17 April 2016 - 23:40
Emmy:
Een smakelijk verslag. Alsof ik er zelf bij was. -
18 April 2016 - 07:02
Mirjam:
Haha, Coco en Sharon mazzelaars! Teddybeeropa, probeer dat maar te vertalen in het Spaans -
18 April 2016 - 12:08
SJL :
Sfeer was top en het weer ook, slechts een bui in de bus en zon als we buiten waren.
We hebben er zin in. Het Salamanca team. -
18 April 2016 - 18:30
Ans:
Leuk verslag, en superleuk dat een opa zo in de smaak viel. Geniet ervan met z'n allen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
